تفکر رایج دربارهی بازیهای رایانهای این است که همگی باعث ترویج خشونت میشوند و بر روی فرایند یادگیری کودکان تاثیرات منفی میگذارند. والدین هم معمولا علاقهی چندانی به تهیهی این بازیها ندارند. و با وجود اینکه آگاهیشان از این بازیها و ردهبندی و ویژگیهای آنها بیشتر از فرزندانشان نیست، با بیمیلی به تهیه و خرید آنها اقدام میکنند. این در حالی است که والدین باید دربارهی جزئیات بازیهایی که فرزندانشان به آنها علاقه دارند، کسب اطلاع کرده و از معایب و مزایای آنها هم باخبر باشند. این جمله که «بازیهای رایانهای هیچ فایدهای ندارند و بچهها نباید این بازیها را انجام دهند» برای هیچ کودک و نوجوانی قابل پذیرش نیست. در نهایت آنان بدون همراهی والدین و یا در کلوپهای بازی به انجام این بازیها مشغول میشوند. اما بازیهای رایانهای هم میتوانند فوایدی داشته باشند. چنانچه تولیدکنندگان این بازیها مسائل آموزشی و مؤلفههای رشد ذهنی کودکان و نوجوانان را در