تا کي غم آن خورم که دارم يا نه وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه پرکن قدح باده که معلومم نيست کاين دم که فرو برم برآرم يا نه این قافله عمر عجب می گذرد دریاب دمی که با طرب می گذرد ساقی غم فردای حریفان چه خوری پیش آر پیاله را که شب می گذرد بر خیر و مخور غم جهان گذران خوش باشو دمی به شادمانی گذران در طبع جهان اگر وفایی بودی نوبت به تو خود نیامدی از دگران خیام

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - خیام ,

غم در شعر فارسی - مهدی سهیلی اگر كه گل رود از باغ باغبانان چه كند ؟ چو بي بهار شود با غم خزان چه كند ؟ كسي كه مهر گل از دل نميتواند كند به باغ خشك در ايام مهرگان چه كند به گريه زنگ غم از دل بشوي و شادان باش دل گرفته غم خفته را نهان چه كند ؟ مهدی سهیلی

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - مهدی سهیلی ,

غم در شعر فارسی - مجتبی کاشانی ای آنکه پس از ما به جهان غم داری نیکو بنگر که از چه ماتم داری غافل شده ای از آنچه داری با خویش در ماتم آنی که چه ها کم داری... مجتبی کاشانی

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - مجتبی کاشانی ,

غم در شعر فارسی - هوشنگ ابتهاج چه غریب ماندی ای دل ! نه غمی ،نه غمگساری نه به انتظار یاری ، نه ز یار انتظاری غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری چه چراغ چشم دارد از شبان و روزان که به هفت آسمانش نه ستاره ای ست باری دل من ! چه حیف بودی که چنین ز کار ماندی چه هنر به کار بندم که نماند وقت کاری نرسید آن ماهی که به تو پرتوی رساند دل آبگینه بشکن که نماند جز غباری همه عمر چشم بودم که مگر گلی بخندد دگر ای امید خون شو که فرو خلید خاری سحرم کشیده خنجر که ، چرا شبت نکشته ست تو بکش که تا نیفتد دگرم به شب گذاری به سرشک همچو باران ز برت چه برخورم من؟ که چو سنگ تیره ماندی همه عمر بر مزاری چو به زندگان نبخشی تو گناه زندگانی بگذار تا بمیرد به بر تو زنده واری نه چنان شکست پشتم که دوباره سر بر آرم منم آن درخت پیری که نداشت برگ و باری سر بی پناه پیری به کنار گیر و بگذر که به غیر مرگ دیر نگشایدت کناری به غروب این بیابان بنشین غریب و تنها بنگر وفای یاران که رها کنند یاری هوشنگ ابتهاج

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - هوشنگ ابتهاج ,

غم در شعر فارسی - مولوی اندر دل بی وفا غــم و ماتم باد آن را که وفا نیست ز عالم کم باد دیدی که مـرا هیچ کسی یاد نکرد جز غـم که هزار آفرین بر غم باد مولوی

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - مولوی ,

غم در شعر فارسی - حافظ من حاصل عمر خود ندارم جز غم در عشق ز نیک و بد ندارم جز غم یک همدم باوفا ندیدم جز درد یک مونس نامزد ندارم جز غم حافظ

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - حافظ ,

ز بازار محبت غم خريدم خريدم غم وليكن كم خريدم همين داغی كه حالا بر دل ماست ندانم از كدام عالم خريدم عسل ميجستم ‌از بازار هستی عدم رخ داد جايش سم خريدم ز عشق و عاشقی آگه نبودم غم و درد ترا مبهم خريدم نبودم واقف از آيينهء دل كه از جمشيد جام جم خريدم برای زخم ناسور دل خويش ز مژگان كسی مرهم خريدم محبت عشقری راحت ندارد ز مجبوری متاع غم خريدم صوفی عشقری

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: ز بازار محبت غم خريدم ,

غم در شعر فارسی -قیصر امین پور شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید مگر مساحت رنج مرا حساب کنید محیط تنگ دلم را شکسته رسم کنید خطوط منحنی خنده را خراب کنید طنین نام مرا موریانه خواهد خورد مرا به نام دگر غیر از این خطاب کنید دگر به منطق منسوخ مرگ می خندم مگر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنید در انجماد سکون ، پیش از آنکه سنگ شوم مرا به هرم نفسهای عشق آب کنید مگر سماجت پولادی سکوت مرا درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید بلاغت غم من انتشار خواهد یافت اگر که متن سکوت مرا کتاب کنید قیصر امین پور

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی -قیصر امین پور ,

غم در شعر فارسی - شمس الدین محمد، اسیری لاهیجی زان دم که شدیم آشنای غم تو بیگانه زخویشم از جفای غم تو با عشق تو عهد ما چو محکم بودست کردیم جهان و جان فدای غم تو اسیری لاهیجی

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - شمس الدین محمد، اسیری لاهیجی ,

غم در شعر فارسی - شاطر عباس صبوحی وقت آن شد که سر خویش، من از غم شکنم آهی از دل کشم و حلقهٔ ماتم شکنم گر مراد دل من را ندهد این گردون همه اوضاع جهان، یکسره در هم شکنم باده از کاس سفالین خورم و از مستی به یقین جام جهان بین به سر جم شکنم گر شود رام دمی ساقی و می گیرم از او ترک عقبی کنم و توبه دمادم شکنم شرحی از یوسف گمگشته خود گر بدهم شهرت گریه یعقوب، مسلّم شکنم سر شوریدهٔ خود، گر بنهم بر زانو صبر ایّوب، از این شهره به عالم شکنم بارها یار بدیدم به صبوحی می‌گفت عزم دارم که ز هجرم قدت از غم شکنم شاطرعباس صبوحی

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - شاطر عباس صبوحی ,

غم در شعر فارسی - محمدتقی فتوت بجز غم با دلم کس آشنا نیست که هر جا میروم از من جدا نیست مگر با غم گل ما را سرشتند که شادی با دل ما آشنا نیست دگر دیدار گلهای بهاران برایم روح بخش و جانفزا نیست بهر دلدار دل بستیم دیدیم نشانی از وی از مهر و وفا نیست هزاران داغ دارم بر دل از هجر که داغ لاله همچون داغ ما نیست جوانی رفت همچون برق افسوس بجز یادی دگر از او بجا نیست چنان دلتنگم از این زندگانی که از زندان او جانم رها نیست خدایا با که گویم از غم دل که در عالم کسی غمخوار ما نیست (فتوت) قصه های غصه ی دل بهر دل هست با ما گو، کجا نیست محمدتقی فتوت

:: موضوعات مرتبط: ۞ دسته بندي اشعار ۞ , غم در شـــعـر فــــارســـی , ,
:: برچسب‌ها: غم در شعر فارسی - محمدتقی فتوت ,