هر کدام از همسران ممکن است ويژگي اخلاقي خاصي داشته باشد که همسرش را آزرده گرداند. در اين شرايط بزرگترين اشتباه بدگويي کردن از همسر پيش فرزندان است. پدر و مادرهمه هستي کودک هستند. پدر تکيه گاه محکم و منبع قدرت و مادر پناهگاه عواطف و احساسات اوست. تخريب شخصيت هر کدام از والدين در مقابل کودک، علاوه بر ويران کردن امنيت عاطفي و آرامش کودک، موجب پايين آمدن اعتماد به نفس و از بين رفتن شادماني و احساس رضايت در او خواهد شد.همچنين وقتي يک از همسران ديگري را به باد انتقاد مي گيرد زمينه بي احترامي و سرپيچي از والدين در فرزندان تقويت مي شود. در اين خانه کسي حرف پدر را نمي خواند و مادر احترامي نخواهد داشت.
يادمان باشد هر کدام از همسران علاوه بر نقش همسري، نقش پدر يا مادر خانواده را نيز به عهده دارد. ويران کردن شخصيت همسر موجب ويران کردن نقشهاي ديگر او نيز خواهد شد.
برای انجام تکالیف عید آنقدر امروز فردا کرد تا تعطیلات به ایستگاه سیزدهم رسید. حالا سراسیمه دست به دامان مادرش می شود تا برای انجام تکالیف به او کمک کند.
يكى از گستره ها در «تربيت دينى » استفاده از روش هايى است كه نه تنها شايسته، بلكه بايسته است كه در تربيت دينى مربيان و فراگيران - بويژه نوجوانان، جوانان، دانش آموزان و دانشجويان - به كار گرفته شود و استفاده از روش هاى تربيتى صحيح، از اصول و مبانى مهمى است كه همه دست اندركاران مسايل تربيتى نوجوانان و جوانان بايد به آن توجهى وافر كنند، زيرا «دنياى امروز، دنياى به كارگيرى روش ها و بهره گيرى از راه كارهاست.»
« مگه نگفتم؟ » روشی است برای خنک شدن دل والدین و لجبازتر شدن بچهها. در این روش مادر بارها به فرزندش تذکر میدهد که: «هوای پارک سرده یه لباس گرم بپوش» و بچه هم میگوید: «نه، همینکه پوشیدم خوشگل تره» اما وقتی از ماشین پیاده میشوند بچه سردش میشود و اینجا نوبت مادر است که هشدارهای قبلیاش را مثل چماق توی سر بچه بکوبد که:
«مگه نگفتم هوای پارک سرده هان؟ گفتم یا نگفتم؟»
در اینجا مادر از درایت خودش احساس غرور میکند و امیدوار است این اتفاق درس عبرتی بشود برای آینده. اما بچه، نهتنها از رفتارش درس نمیگیرد و سر عقل نمیآید بلکه از اینکه اینطور تحقیرشده عصبانی میشود و در اولین فرصت این تحقیر مادر را با منفی کاری و لجبازی بیشتر تلافی میکند.
این جور مواقع بهتر است مادر گرامی خیلی محترمانه لباس گرمی را که همراهش آورده به بچه بدهد تا بپوشد و دور سرکوفتهای بعدی را خط بکشد. اینطوری شاید درس عبرت بشود. شاید هم نشود.
خودم غذا می خورم, خودم کفش می پوشم و.... اینها کلمات یک کودک دو ساله هستند که تمایل شدیدی دارد همه کارها را خودش انجام دهد. این رفتار کودکان معمولاً والدین را کلافه می کند زیرا می دانند کودک از پس آن کارها بر نمی آید یا کارش را با معطلی و ریخت و پاش زیاد انجام می دهد. اما باید دانست که استقلال طلبی یک گرایش فطری در کودکان است که نادیده گرفتن و سرکوب آن آثار مخربی بر شخصیت و روان کودک خواهد داشت. پس خوب است در مواجهه با این درخواستها به شیوه زیر عمل نماییم:
«اثاث کشی» بنویسیم یا «اسباب کشی» فرقی در اصل ماجرا نمی کند. باید رفت. اینجور وقتها پدرها و مادرها "ذهنشان" درگیر می شود و بچه ها "قلبشان". قرار است از فردا تنها شود. دیگر خبری از ماهان و شایان و باران نیست که
با هم بازی کنند. کلاس نقاشی خاله رویا هم نیست. مامان بزرگ را هم دیگر نمی تواند زود به زود ببیند. این همه تغییر "یهویی" برای بعضی از بچه ها "سخت" است و برای بعضی ها "خیلی سخت".
نقش بابا و مامان اینجا خیلی مهم است که چگونه به کودکشان کمک کنند که با شرایط جدید کنار بیاید. اگر اسباب کشی دارید این چند نکته را بدانید بد نیست:
1. از مدتی قبل درباره موضوع صحبت کنید و اجازه بدهید کودک نگرانی هایش را به زبان بیاورد. خودتان را خوشحال نشان بدهید و تا می توانید از نکات مثبت محل جدید تبلغات کنید. اینکه نزدیک پارک و شهربازی است، اینکه خانه
جدید بزرگتر است هر یک از بچه ها می تواند برای خودش یک اتاق داشته باشد و...
2. اگر ممکن است چند وقت قبل با هم بروید و خانه جدید را ببینید و اجازه بدهید اتاق خودش را انتخاب کند و درباره چیدمان اتاقش نظر بدهد و...
3. به او اطمینان دهید که قرار نیست دوستانش را از دست بدهد. پس آدرس و شماره تلفن خانه جدید را به دوستانش بدهید تا با هم در تماس باشند و قول بدهید هر از چند گاهی او را به محله قبلی می آورید تا دوستانش را ببیند.
4. هنگام جمع و جور کردن بسته ها از فرزندتان کمک بگیرید. بچه ها این کارها را دوست دارند و کمی از اندوه رفتن را فراموش می کنند.
5. در صورت امکان اتاقش را زودتر بچینید و وسایل شخصی به خصوص اسباب بازی هایش را در دسترس قرار دهید(در بسته جدا) تا مجبور نشوید در انبار کاه دنبال سوزن بگردید.
6. هر چند کار آسانی نیست اما سعی کنید در گیر و دار اسباب کشی از توجه کافی به بچه ها غافل نشوید. بخصوص که آنها احساس تنهایی می کنند و توجه بیشتری نیاز دارند.
7. سعی کنید با جابجا شدن محل زندگی مجبور نشوید مهد یا مدرسه کودک را هم تغییر دهید که این خودش مصیبت دیگری است.
صد و سی و هفتمین بار است که داستان کدو قلقله زن را می شنود اما هنوز مثل بار اول (بلکه بیشتر) از شنیدن آن لذت می برد. هر چند این کار بچه ها حوصله والدین را سر می برد اما کاملاً طبیعی است و جای نگرانی ندارد.
والدین بخوانند؛ بدترین روشهای تربیت فرزند را بشناسید
مهشید رابطیان فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در گفتوگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره انواع سبکهای فرزندپروری اظهار کرد: به طور کلی چهار سبک فرزند پروری وجود دارد که یکی از این سبکها، سبک فرزندپروری مستبدانه است، در این سبک فرزندپروری، والدین همیشه از فرزندشان درخواست میکنند که بدون چون و چرا از آنها اطاعت کند. آنها برای فرزندشان قوانین سختی را وضع میکنند و هیچ توضیحی به فرزندشان نمیدهند که چرا این قانون را برای او گذاشتهاند.
خود کنترلی یکی از مهارت های تفکر می باشد که کمک می کند بچه ها یاد بگیرند احساسات و رفتارهایشان را در جهت یک تصمیم گیری خوب کنترل کنند، بعلاوه به کاهش اعمال تکانشی و مقابله ی موثر با
اولیای کودکان امیدوارند که کودکانشان در مدت زمانی که به پیش دبستان میروند چیزهای زیادی یاد بگیرند، شعر بخوانند نقاشی کنند و مفاهیم علمی را بیاموزند اما باید توجه داشت که کسب مهارتهای
پس از خواندن شعر یا داستانی مناسب ، چند سوال از محتوای آن ها طرح می کنیم و از دانش آموزان می خواهیم ضمن پاسخ دادن به سوالات در باره دلایل و انگیزه ها نیز سخن بگویند . همچنین می توانیم برای آزمایش میزان دقت دانش آموزان ، از آنان بخواهیم داستان را دوباره تعریف کنند یا هر یک بخشی از آن را بگویند .
مهارت گوش دادن فعالانه را باید به فرزندتان بیاموزید و باعث افزایش هوش و استعداد وی شوید. سعی کنید سبک و مدل گوش دادن فعالانه وی را تغییر دهید. شنیدن و درک کردن را به اطفال آموزش داده و علاقه و مهارت های وی را تغییر دهید.
مهارت گوش دادن فعالانه، نقش مهمی در برقراری ارتباط موثر در زندگی آینده کودکان ایفا میکند. کودکان معمولا در مهارت گوش دادن ضعف دارند و بخشهای اصلی و مهم اطلاعات را در فرآیند برقراری ارتباط فراموش میکنند. با اینحال، اگر زودتر مهارت گوش دادن فعالانه و موثر را در فرزندتان تقویت کنید، میتوانید شرایط را تغییر دهید.
در اولین گام باید مدل گوش دادن فعالانه را خودتان به کار بگیرید و زمانی که فرزندتان با شما صحبت میکند، حتما به او نگاه کنید.حتی گاهی اوقات بهتر است جملههای فرزندتان را تکرار کنید، تا او مطمئن شود که شما صحبتهای او را شنیدهاید و درک کردهاید. ارائه این مدل رفتاری به کودک، مرجع قابل اطمینانی برای او فراهم میکند تا گوش دادن فعالانه را یاد بگیرد.
در دومین گام، از فرزندتان بخواهید تا جملههای شما را بعد از پایان حرفهایتان، تکرار کند. مثلا فرض کنید که از او خواستهاید تا لباسهای کثیفش را جمع کند، آنها را درون ماشین لباسشویی قرار دهد و بعد دستهایش را قبل از شام خوردن بشوید. در این شرایط از او بخواهید تا کارهایی که باید انجام دهد را تکرار کند و به شما بگوید.این کار به کودک فرصت میدهد تا درگیر فرآیندی شود که جملات شما را به یاد بیاورد و شما را متقاعد سازد که به حرفهای شما آگاهانه گوش داده است.
در مرحله بعدی، با فرزندتان درباره موضوعات مورد علاقه او صحبت کنید. این کار به او فرصت میدهد تا در یک مکالمه واقعی شرکت کند که هم صحبت کردن و هم گوش دادن فعالانه در آن نقش اصلی را ایفا میکنند. این نوع گفتوگو دارای هدفی برای کودک است، چون به موضوعات مورد علاقه او اختصاص دارد
علاقمندیها:
برنامه نویسی کامپیوتر، مطالعه اخبار
موسیقی، سفر، مطالعه مقالات تخصصی، مطالعه وبلاگها و ...
با مرورگر فایرفاکس یا گوگل کروم برای بهتر باز شدن وبلاگ استفاده کنید:)
اين سايت حاصل تلاش شبانه روزي سيد محمد جواد حسيني ميباشد که بدون وابستگي مادي و معنوي به هيچ سازمان و نهاد و حزب و گروه سياسي فعاليت خود را ابتدا بر اساس قانون الهي و سپس قانون اساسي ايران بنا نهاده است. کليه هزينههاي اين سايت با هزينه شخصي پرداخت ميشود که اميدوارم از اين پس از طريق فروشگاه سايت و تبليغات تامين شود و همواره سعي ميکنم تا مطالب آموزشي جديد و خواندني را براي شما به ارمغان بياورم.
بازدید امروز : 112
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 135
بازدید ماه : 956
بازدید کل : 4974
تعداد مطالب : 5367
تعداد نظرات : 20
تعداد آنلاین : 1 تماس با من تلگرام تماس با من در اینستاگرام