شعر عاشورایی علی اصغر از استاد شهریار استاد شهریار : گشودی چشم ، در چشم من و رفتی به خواب اصغر خداحافظ ، خداحافظ ، بخواب اصغر بخواب اصغر بدست خود به قاتل دادمت ، هستم خجل اما ز تاب تشنگی آسوده ‌ای از التهاب اصغر به شب تا مادرت گیرد به بر قنداقه خالیت بگریند اختران شب ‌ها به لالای رباب اصغر کبوتر گو به نسوان مدینه با پر خونین خبر کن آنچه بو بردند از وای غراب اصغر تو با رنگ پریده غرق خون ، دنیا به من تاریک کجا دیدی شب آمیزد، شفق با ماهتاب اصغر برو سیراب شو از جام جدّّت ساقی کوثر که دنیا و سرآبش را ندیدی جز سراب اصغر گلوی تشنه ی بشکافته ، بنمای با زهرا بگو کز زهر پیکانها به ما دادند آب اصغر الا ای غنچه نشکفته پژمرده ، بهارت کو؟ چه در رفتن به تاراج خزان کردی شتاب اصغر خراب از قتل ما شد خانه دین مسلمانان که بعد از خانه دین هم ، جهان بادا خراب اصغر عمو سقای عاشورا ، خجالت دارد از رویت که بی دست از سر زین شد نگون پا در رکاب اصغر به چشم شیعیانت اشک حسرت یادگار توست بلی در شیشه ماند یادگار از گل، گلاب اصغر الا ای لاله خونین چه داغی آتشین داری جگرها می کنی –تا دامن محشر کباب اصغر تو آن ذبح عظیم استی که قرآن شد بدو ناطق الا ای طلعت تأویل آیات کتاب اصغر خدا چون پرسد از حق رسول و آل در محشر نمیدانم چه خواهد داد؟ این امت جواب اصغر زیارت خواهد و فیض شفاعت «شهریار» از تو دعای شیعیان کن از شفاعت مستجاب اصغر

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود - خواجه حافظ شیرازی ترسم که اشک در غم ما پرده در شود وین راز سر به مهر به عالم سمر شود گویند سنگ لعل شود در مقام صبر آری شود ولیک به خون جگر شود خواهم شدن به میکده گریان و دادخواه کز دست غم خلاص من آن جا مگر شود از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان باشد کز آن میانه یکی کارگر شود ای جان حدیث ما بر دلدار بازگو لیکن چنان مگو که صبا را خبر شود از کیمیای مهر تو زر گشت روی من آری به یمن لطف شما خاک زر شود در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب یا رب مباد آن که گدا معتبر شود بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی مقبول طبع مردم صاحب نظر شود این سرکشی که کنگره کاخ وصل راست سرها بر آستانه او خاک در شود حافظ چو نافه سر زلفش به دست توست دم درکش ار نه باد صبا را خبر شود حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

شب قدر در شعر حافظ دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند باده از جام تجلی صفاتم دادند چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند بعد از این روی من و آینه وصف جمال که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند هاتف آن روز به من مژده این دولت داد که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود که ز بند غم ایام نجاتم دادند حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود - حافظ شیرازی خواجه حافظ شیرازی : گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود رندی آموز و کرم کن که نه چندان هنر است حیوانی که ننوشد می و انسان نشود گوهر پاک بباید که شود قابل فیض ور نه هر سنگ و گلی لؤلؤ و مرجان نشود اسم اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش که به تلبیس و حیل دیو مسلمان نشود عشق می‌ورزم و امید که این فن شریف چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود دوش می‌گفت که فردا بدهم کام دلت سببی ساز خدایا که پشیمان نشود حسن خلقی ز خدا می‌طلبم خوی تو را تا دگر خاطر ما از تو پریشان نشود ذره را تا نبود همت عالی حافظ طالب چشمه خورشید درخشان نشود

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

غزلی از حافظ در مورد سخت نگرفتن دنیا دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش وان گهم درداد جامی کز فروغش بر فلک زهره در رقص آمد و بربط زنان می‌گفت نوش با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش گوش کن پند ای پسر وز بهر دنیا غم مخور گفتمت چون در حدیثی گر توانی داشت هوش در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید زان که آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش ساقیا می ده که رندی‌های حافظ فهم کرد آصف صاحب قران جرم بخش عیب پوش خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

خوش بياسای زمانی که زمان اين همه نيست حاصل کارگه کون و مکان اين همه نيست باده پيش آر که اسباب جهان اين همه نيست از دل و جان شرف صحبت جانان غرض است غرض اين است وگرنه دل و جان اين همه نيست منت سدره و طوبی ز پی سايه مکش که چو خوش بنگری ای سرو روان اين همه نيست دولت آن است که بی خون دل آيد به کنار ور نه با سعی و عمل باغ جنان اين همه نيست پنج روزی که در اين مرحله مهلت داری خوش بياسای زمانی که زمان اين همه نيست بر لب بحر فنا منتظريم ای ساقی فرصتی دان که ز لب تا به دهان اين همه نيست زاهد ايمن مشو از بازی غيرت زنهار که ره از صومعه تا دير مغان اين همه نيست دردمندی من سوخته زار و نزار ظاهرا حاجت تقرير و بيان اين همه نيست نام حافظ رقم نيک پذيرفت ولی پيش رندان رقم سود و زيان اين همه نيست خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

از غزل های ناب عرفانی خواجه حافظ شیرازی ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم همراز عشق و همنفس جام باده‌ایم بر ما بسی کمان ملامت کشیده‌اند تا کار خود ز ابروی جانان گشاده‌ایم ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده‌ای ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم پیر مغان ز توبه ما گر ملول شد گو باده صاف کن که به عذر ایستاده‌ایم کار از تو می‌رود مددی ای دلیل راه کانصاف می‌دهیم و ز راه اوفتاده‌ایم چون لاله می مبین و قدح در میان کار این داغ بین که بر دل خونین نهاده‌ایم گفتی که حافظ این همه رنگ و خیال چیست نقش غلط مبین که همان لوح ساده‌ایم از خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

از غزل ها ناب خواجه حافظ شیرازی چل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم کز چاکران پیر مغان کمترین منم هرگز به یمن عاطفت پیر می فروش ساغر تهی نشد ز می صاف روشنم از جاه عشق و دولت رندان پاکباز پیوسته صدر مصطبه‌ها بود مسکنم در شان من به دردکشی ظن بد مبر کآلوده گشت جامه ولی پاکدامنم شهباز دست پادشهم این چه حالت است کز یاد برده‌اند هوای نشیمنم حیف است بلبلی چو من اکنون در این قفس با این لسان عذب که خامش چو سوسنم آب و هوای فارس عجب سفله پرور است کو همرهی که خیمه از این خاک برکنم حافظ به زیر خرقه قدح تا به کی کشی در بزم خواجه پرده ز کارت برافکنم تورانشه خجسته که در من یزید فضل شد منت مواهب او طوق گردنم خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

تکی بیتی های ناب از صائب تبریزی - مولانا و حافظ شیرازی عشق یکرنگی تقاضا می کند این روشن است ورنه شمع آتش چرا زد همچو خود پروانه را(صائب) عشق بحریست که چون بر سر طوفان آرد دست شستن ز متاع دو جهان ساحل اوست( صائب) کشته شوم هر دمی پیش تو جرجیس وار سر بنهادن ز من وز تو زدن تیغ تیز( مولانا) ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود تسبیح شیخ و خرقه رند شراب خوار (حافظ)

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

دوبیتی زیبا از خواجه حافظ شیرازی یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست که مغیلان طریقش گل و نسرین من است دیدن روی تو را دیده جان بین باید و این کجا مرتبه چشم جهان بین من است؟ خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

شعر بهاری خواجه حافظ شیرازی رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید مکن زغصه شکایت که در طریق طلب به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید بهار می‌ گذرد دادگسترا دریاب که رفت موسم وحافظ هنوزمی ‌نچشید خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

یکی از بهترین غزل های عرفانی حافظ شیرازی : صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت گل بخندید که از راست نرنجیم ولی هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت گر طمع داری از آن جام مرصع می لعل ای بسا در که به نوک مژه‌ات باید سفت تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت گفتم ای مسند جم جام جهان بینت کو گفت افسوس که آن دولت بیدار بخفت سخن عشق نه آن است که آید به زبان ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت اشک حافظ خرد و صبر به دریا انداخت چه کند سوز غم عشق نیارست نهفت

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

دل مــی‌رود ز دستــــم‌، صــاحبــدلان خـــدا را دردا کــه راز پنهـــان خواهـــد شد آشکـــارا کشتـی شکستگـانیم ای بــاد شرطه برخیـز بــــاشـــد کــــه بــاز بینیـــم دیــدار آشنـا را ده روزه مهـــر گــردون افسانه است و افسون نیکــــی بــــه جـــای یاران فرصت شما یارا در حلقـــه گــل و مل خوش خواند دوش بلبل هــــات الصبـــوح هبـــوا یـــا ایهــا السُّکارا ای صـــاحب کـــرامت، شکــــرانـــه سـلامــت روزی تفقـــــدی کــــن، درویش ِ بینـــوا را آسایش دو گیتی تفسیر این دو حـرف است بـــا دوستـــان مروت، بـــا دشمنـــان مدارا درکـــوی نیک نــــامی مــــا را گــــذر ندادنـــد، گــــر تـــــو نمی‌پسنـدی، تغییر کـن قضا را آن تلــخ‌‌وش کـــه صوفی ام الخبائثش خوانـد، اشهـــی لنــا و احـــلی من قُبلـــة العـــذارا هنگـــام تنگدستی در عیش کوش و مستی، کاین کیمیـــای هستـی قـارون کند گدا را سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد، دلبر که در کــف او، موم است سنگ خارا آیینـــه سکنـــــدر ، جام ِ مــی اســـت بنـــگر تــــا بــــر تــو عـرضه دارد، احوال ملک دارا ترکان ِ پــــارسی گــــو بخشندگان ـ عمـــرند ســــاقی بــــده بشـارت، رندان پارسا را حافـــظ بـــه خود نپوشیـــد ایـن خرقه می‌ آلود ای شیخ پاک دامن! معــــذور دار مـــا را . از : خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

یکی از بهترین غزلیات حافظ شیرازی : راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نیست هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست ما را ز منع عقل مترسان و می بیار کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست از چشم خود بپرس که ما را که می‌کشد جانا گناه طالع و جرم ستاره نیست او را به چشم پاک توان دید چون هلال هر دیده جای جلوه آن ماه پاره نیست فرصت شمر طریقه رندی که این نشان چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

یکی از بهترین و زیبا ترین غزل های خواجه حافظ شیرازی خواجه حافظ شیرازی : می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این بر در میکده می کن گذری بهتر از این در حق من لبت این لطف که می‌فرماید سخت خوب است ولیکن قدری بهتر از این آن که فکرش گره از کار جهان بگشاید گو در این کار بفرما نظری بهتر از این ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق برو ای خواجه عاقل هنری بهتر از این دل بدان رود گرامی چه کنم گر ندهم مادر دهر ندارد پسری بهتر از این من چو گویم که قدح نوش و لب ساقی بوس بشنو از من که نگوید دگری بهتر از این کلک حافظ شکرین میوه نباتیست به چین که در این باغ نبینی ثمری بهتر از این

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

بهترین شعرهای حافظ شیرازی / چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد بطالتم بس ، از امروز کار خواهم کرد هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد چو شمع ، صبحدمم شد ز مهر او روشن که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل فدای نکهت گیسوی یار خواهم کرد نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد از : حافظ

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

از عاشقانه ترین اشعار خواجه حافظ شیرازی : از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای آرام جان و مونس قلب رمیده‌ای از دامن تو دست ندارند عاشقان پیراهن صبوری ایشان دریده‌ای از چشم بخت خویش مبادت گزند از آنک در دلبری به غایت خوبی رسیده‌ای منعم مکن ز عشق وی ای مفتی زمان معذور دارمت که تو او را ندیده‌ای آن سرزنش که کرد تو را دوست حافظا بیش از گلیم خویش مگر پا کشیده‌ای

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت بادت اندر شهریاری برقرار و بر دوام سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش اصل ثابت نسل باقی تخت عالی بخت رام حافظ

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

از غزل های ماندگار خواجه حافظ شیرلزی بالابلند عشوه گر نقش باز من كوتاه كرد قصه ي زهد دراز من ديدي دلا كه آخر پيري و زهد و علم با من چه كرد ديده ي معشوقه باز من مي ترسم از خرابي ايمان كه مي برد محراب ابروي تو حضور نماز من گفتم به دلق زرق بپوشم نشان عشق غمّاز بود اشك و عيان كرد راز من مست ست يار و ياد حريفان نمي كند ذكرش به خير ساقي مسكين نواز من يا رب كي آن صبا بوزد كز نسيم آن گردد شمامه ي كرمش كار ساز من نقشي بر آب مي زنم از گريه حاليا تا كي شود قرين حقيقت مجاز من بر خود چو شمع خنده زنان گريه مي كنم تا با تو سنگدل چه كند سوز و ساز من زاهد چو از نماز تو كاري نمي رود هم مستي شبانه و راز و نياز من حافظ ز گريه سوخت بگو حالش اي صبا با شاه دوست پرور دشمن گداز من حافظ

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

حافظ چه نالی گر وصل خواهی - از بهترین شعرهای حافظ خواجه حافظ شیرازی گر تیغ بارد در کوی آن ماه گردن نهادیم الحکم لله آیین تقوا ما نیز دانیم لیکن چه چاره با بخت گمراه ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم یا جام باده یا قصه کوتاه من رند و عاشق در موسم گل آن گاه توبه استغفرالله مهر تو عکسی بر ما نیفکند آیینه رویا ، آه از دلت آه حافظ چه نالی گر وصل خواهی خون بایدت خورد در گاه و بی‌گاه

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را خواجه حافظ شیرازی : اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند جوانان سعادتمند پند پیر دانا را حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

بهترین شعرهایی که خوانده ام خواجه حافظ شیرازی : دارم از زلف سياهش گله چندان كه مپرس كه چنان زو شده ام بي سر و سامان كه مپرس كس به امّيد وفا ترك دل و دين مكناد كه چنانم من از اين كرده پشيمان كه مپرس به يكي جرعه كه آزار كسش در پي نيست زحمتي مي كشم از مردم نادان كه مپرس زاهد از ما به سلامت بگذر كاين مي لعل دل و دين مي برد از دست بدانسان كه مپرس گفت و گو هاست در اين راه كه جان بگدازد هركسي عربده اي اين كه مبين آن كه مپرس پارسايي و سلامت هوسم بود ولي شيوه اي مي كند آن نرگس فتّان كه مپرس گفتم از گوي فلك صوت حالي پرسم گفت آن مي كشم اندر خم چوگان كه مپرس گفتمش زلف به خون كه شكستي گفتا حافظ اين قصه دراز ست به قرآن كه مپرس

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

عیشم مدام است از لعل دلخواه کارم به کام است الحمدلله خواجه حافظ شیرازی عیشم مدام است از لعل دلخواه کارم به کام است الحمدلله ای بخت سرکش تنگش به بر کش گه جام زر کش گه لعل دلخواه ما را به رندی افسانه کردند پیران جاهل شیخان گمراه از دست زاهد کردیم توبه و از فعل عابد استغفرالله جانا چه گویم شرح فراقت چشمی و صد نم جانی و صد آه کافر مبیناد این غم که دیده‌ست از قامتت سرو از عارضت ماه شوق لبت برد از یاد حافظ درس شبانه ورد سحرگاه

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

بهترین شعرهای خواجه حافظ شیرازی در این وبلاگ سعی می شود از بهترین اشعار شعرا شعری انتخاب و در اختیار علاقمندان قرار گیرد ولی وقتی شعری از حافظ یا سایر شعرای همطراز حافظ را گلچین می کنیم می مانیم چرا که انتخاب بهترین ها از شعرهای حافظ دشوار است در واقع تمامی شعرهای حافظ بهترین هستند . خواجه حافظ شیرازی: ما سرخوشان مست دل از دست داده‌ايم همراز عشق و هم نفس جام باده‌ايم بر ما بسي كمان ملامت كشيده‌اند تا كار خود ز ابروي جانان گشاده‌ايم اي گل تو دوش داغ صبوحي كشيده‌اي ما آن شقايقيم كه با داغ زاده‌ايم پير مغان ز توبه ما گر ملول شد گو باده صاف كن كه به عذر ايستاده‌ايم كار از تو مي‌رود مددي اي دليل راه كانصاف مي‌دهيم و ز راه اوفتاده‌ايم چون لاله مي مبين و قدح در ميان كار اين داغ بين كه بر دل خونين نهاده‌ايم گفتي كه حافظ اين همه رنگ و خيال چيست نقش غلط مبين كه همان لوح ساده‌ايم

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز باشد که بازبینیم دیدار آشنا را ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا در حلقه گل و مل خوش خواند دوش بلبل هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا ای صاحب کرامت شکرانه سلامت روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت با دشمنان مدارا در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند اشهی لنا و احلی من قبله العذارا هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد دلبر که در کف او موم است سنگ خارا آیینه سکندر جام می است بنگر تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا خوبان پارسی گو بخشندگان عمرند ساقی بده بشارت رندان پارسا را حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را شعر از خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

ساغر - از بهترین غزلهای حضرت حافظ خواجه حافظ شیرازی دمی با غم بسر بردن جهان یکسر نمی ارزد به می بفروش دلق ما کزین بهتر نمی ارزد بکوی می فروشانش بجامی بر نمی گیرند زهی سجاده تقوی که یک ساغر نمی ارزد رقیبم سرزنشها کرد کز این باب رخ برتاب چه افتاد این سر ما را که خاک در نمی ارزد شکوه تاج سلطانی که بیم جان درو در جست کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمی ارزد بس آسان می نمود اول غم دریا به بوی سود غلط کردم که یک طوفان بصد گوهر نمی ارزد ترا آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی که شادی جهانگیری غم لشکر نمی ارزد چو حافظ در قناعت کوش و ز دنیای دون بگذر که یک جو منت دونان بصد من زر نمی ارزد

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

از بهترین غزل های خواجه حافظ شیرازی خواجه حافظ شیرازی در خرابات مغان نور خدا می‌بینم این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو خانه می‌بینی و من خانه خدا می‌بینم خواهم از زلف بتان نافه گشایی کردن فکر دور است همانا که خطا می‌بینم سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب این همه از نظر لطف شما می‌بینم هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم کس ندیده‌ست ز مشک ختن و نافه چین آن چه من هر سحر از باد صبا می‌بینم دوستان عیب نظربازی حافظ مکنید که من او را ز محبان شما می‌بینم

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم خواجه حافظ شیرازی : به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست حضرت حافظ چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست در اندرون من خسته دل ندانم کیست که من خموشم و او در فغان و در غوغاست دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب بنال هان که از این پرده کار ما به نواست مرا به کار جهان هرگز التفات نبود رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم گرم به باده بشویید حق به دست شماست از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

حضرت حافظ : زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت عاقلا مکن کاری کآورد پشیمانی گر تو فارغی از ما ای نگار سنگین دل حال خود بخواهم گفت پیش آصف ثانی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

بهترین شعرهایی که از حضرت حافظ خواندم زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت عاقلا مکن کاری کآورد پشیمانی گر تو فارغی از ما ای نگار سنگین دل حال خود بخواهم گفت پیش آصف ثانی ................................... چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست در اندرون من خسته دل ندانم کیست که من خموشم و او در فغان و در غوغاست دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب بنال هان که از این پرده کار ما به نواست مرا به کار جهان هرگز التفات نبود رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم گرم به باده بشویید حق به دست شماست از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست ........................................................... نی قصه ی آن شمع چگل بتوان گفت نی حال دل سوخته دل بتوان گفت غم در دل تنگ من از آن است که نیست یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت ... حافظ زان یار دلنوازم شکریست با شکایت گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی جانا روا نباشد خون ریز را حمایت در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت این راه را نهایت صورت کجا توان بست کش صد هزار منزل بیش است در بدایت هر چند بردی آبم روی از درت نتابم جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

گل بی خار کجاست - خواجه حافظ شیرازی ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست شب تار است و ره وادی ایمن در پیش آتش طور کجا موعد دیدار کجاست هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد در خرابات بگویید که هشیار کجاست آن کس است اهل بشارت که اشارت داند نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست هر سر موی مرا با تو هزاران کار است ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو ... حافظ مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو حافظ

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

از بهترین غزلهای حافظ گر دست رسد در سر زلفین تو بازم چون گوی چه سرها که به چوگان تو بازم زلف تو مرا عمر دراز است ولی نیست در دست سر مویی از آن عمر درازم پروانه راحت بده ای شمع که امشب از آتش دل پیش تو چون شمع گدازم آن دم که به یک خنده دهم جان چو صراحی مستان تو خواهم که گزارند نمازم چون نیست نماز من آلوده نمازی در میکده زان کم نشود سوز و گدازم در مسجد و میخانه خیالت اگر آید محراب و کمانچه ز دو ابروی تو سازم گر خلوت ما را شبی از رخ بفروزی چون صبح بر آفاق جهان سر بفرازم محمود بود عاقبت کار در این راه گر سر برود در سر سودای ایازم حافظ غم دل با که بگویم که در این دور جز جام نشاید که بود محرم رازم خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند ... خواجه حافظ شیرازی حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست بوسه‌ای چند برآمیز به دشنامی چند زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند ای گدایان خرابات خدا یار شماست چشم انعام مدارید ز انعامی چند پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش که مگو حال دل سوخته با خامی چند حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

غزلی زیبا از حافظ شیرازی خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت به قصد جان من زار ناتوان انداخت نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت به یک کرشمه که نرگس به خودفروشی کرد فریب چشم تو صد فتنه در جهان انداخت شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت به بزمگاه چمن دوش مست بگذشتم چو از دهان توام غنچه در گمان انداخت بنفشه طره مفتول خود گره می‌زد صبا حکایت زلف تو در میان انداخت ز شرم آن که به روی تو نسبتش کردم سمن به دست صبا خاک در دهان انداخت من از ورع می و مطرب ندیدمی زین پیش هوای مغبچگانم در این و آن انداخت کنون به آب می لعل خرقه می‌شویم نصیبه ازل از خود نمی‌توان انداخت مگر گشایش حافظ در این خرابی بود که بخشش ازلش در می مغان انداخت جهان به کام من اکنون شود که دور زمان مرا به بندگی خواجه جهان انداخت خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

شب یلدا در شعر خواجه حافظ شیرازی خواجه حافظ شیرازی بر سر آنم که گر ز دست برآید دست به کاری زنم که غصه سر آید خلوت دل نیست جای صحبت اضداد دیو چو بیرون رود فرشته درآید صحبت حکام ظلمت شب یلداست نور ز خورشید جوی بو که برآید بر در ارباب بی‌مروت دنیا چند نشینی که خواجه کی به درآید ترک گدایی مکن که گنج بیابی از نظر ره روی که در گذر آید صالح و طالح متاع خویش نمودند تا که قبول افتد و که در نظر آید بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید غفلت حافظ در این سراچه عجب نیست هر که به میخانه رفت بی‌خبر آید

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

شعری در قالب مثنوی از خواجه حافظ شیرازی الا ای آهوی وحشی کجایی مرا با توست چندین آشنایی دو تنها و دو سرگردان دو بیکس دد و دامت کمین از پیش و از پس بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوش چراگاهی ندارد خرم و خوش که خواهد شد بگویید ای رفیقان رفیق بیکسان یار غریبان مگر خضر مبارک پی درآید ز یمن همتش کاری گشاید مگر وقت وفا پروردن آمد که فالم لا تذرنی فردا آمد چنینم هست یاد از پیر دانا فراموشم نشد، هرگز همانا که روزی رهروی در سرزمینی به لطفش گفت رندی ره‌نشینی که ای سالک چه در انبانه داری بیا دامی بنه گر دانه داری جوابش داد گفتا دام دارم ولی سیمرغ می‌باید شکارم بگفتا چون به دست آری نشانش که از ما بی‌نشان است آشیانش چو آن سرو روان شد کاروانی چو شاخ سرو می‌کن دیده‌بانی مده جام می و پای گل از دست ولی غافل مباش از دهر سرمست لب سر چشمه‌ای و طرف جویی نم اشکی و با خود گفت و گویی نیاز من چه وزن آرد بدین ساز که خورشید غنی شد کیسه پرداز به یاد رفتگان و دوستداران موافق گرد با ابر بهاران چنان بیرحم زد تیغ جدایی که گویی خود نبوده‌ست آشنایی چو نالان آمدت آب روان پیش مدد بخشش از آب دیدهٔ خویش نکرد آن همدم دیرین مدارا مسلمانان مسلمانان خدا را مگر خضر مبارک‌پی تواند که این تنها بدان تنها رساند تو گوهر بین و از خر مهره بگذر ز طرزی کن نگردد شهره بگذر چو من ماهی کلک آرم به تحریر تو از نون والقلم می‌پرس تفسیر روان را با خرد درهم سرشتم وز آن تخمی که حاصل بود کشتم فرحبخشی در این ترکیب پیداست که نغز شعر و مغز جان اجزاست بیا وز نکهت این طیب امید مشام جان معطر ساز جاوید که این نافه ز چین جیب حور است نه آن آهو که از مردم نفور است رفیقان قدر یکدیگر بدانید چو معلوم است شرح از بر مخوانید مقالات نصیحت گو همین است که سنگ‌انداز هجران در کمین است ساقی نامه ... حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,

یوسف ثانی ... خواجه حافظ شیرازی گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی شیرینتر از آنی به شکرخنده که گویم ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی گویی بدهم کامت و جانت بستانم ترسم ندهی کامم و جانم بستانی چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی چون اشک بیندازیش از دیده مردم آن را که دمی از نظر خویش برانی خواجه حافظ شیرازی

:: موضوعات مرتبط: اشعار , اشعار حافظ شیرازی , ,